Jak widać, co tam śmierć, będąc nieżywym też można sporo zdziałać.
Dokładnie tak samo miała się wówczas relacja siły prawa do siły zachowań tłumu. Jeżeli wyrwana stronica z Księgi praw z 1871r. z paragrafem 527 brzmiącym "Zabijanie przez lincz jest morderstwem pierwszego stopnia. Jeżeli wymierzono karę śmierci przez tzw. lincz wszyscy, którzy wyrazili zgodę są winni morderstwa" jest autentyczna, to ukazany w filmie problem świetnie wpasował się w istniejącą w tym czasie w Stanach sytuację.
Na przełomie XIX i XXw samosądy i zabójstwa poprzez wymierzanie kary były dość powszechnym zjawiskiem. Odnotowano nie całe 5 tys. ofiar linczu (a to tylko z oficjalnych, zarejestrowanych danych). Najczęściej byli to czarnoskórzy mieszkańcy Stanów. Jednak w wielu przypadkach okazywało się po czasie, że ofiara była niewinna. Do odpowiedzialności zostało pociągniętych ok. 350 sprawców, co stanowi zaledwie ułamek winnych zważywszy na to, że na każdą ofiarę przypadało od kilku do kilkudziesięciu, albo i więcej oprawców.
To chyba jeden z najbardziej lekceważonych wówczas przepisów. Lincz stanowił pewnego rodzaju tradycję, czy też nawet rozrywkę.

Lang świetnie zobrazował problem. Końcówkę mógł sobie darować, ale cóż, chciał być pewien, że trafi do wszystkich ;) Film trzyma w napięciu lepiej niż niejeden współczesny thriller.