Muszę powiedzieć, że nie do końca kupiłem ten film. Bardziej spodobał mi się pomysł niż to, co ostatecznie zobaczyłem. Historia 11 lat z życia dwójki osób, którzy kochając się miłością wielką, a jednak większość tego czasu spędzają osobno – to był fajny materiał na film. Wrzucenie tego na tło historii ruchu gejowskiego również można uznać za intrygujący temat. Niestety wykonanie jest dużo słabsze.
Swain korzysta z klisz i chwytów stosowanych w kinie (i telewizji) po wielokroć. W komentarzu twórcy żartują raz po raz odwołując się do 'momentu z Dynastii'. Problem w tym, że to nie jest żart, a niestety święta prawda.
Na szczęście humor jest całkiem przyjemny, a wymiana zdań podczas obiadu pomiędzy matką Alana a Peterem należy do najlepszych momentów w filmie.