Recenzja filmu

Wyścig (2013)

Twórcy filmu nikogo nie faworyzują. Ukazują cechy zarówno pozytywne, jak i negatywne obu postaci i na żadnym z mężczyzn nie zostawiają suchej nitki. Niki Lauda (Daniel Brühl) to profesjonalista w swoim fachu. Szczery do bólu perfekcjonista, chłodno kalkulujący taktykę i ryzyko na każdy wyścig. Przy tym jednak oschły i zdecydowanie nielubiany przez innych rajdowców. James Hunt (Chris Hemsworth) z kolei zawsze idzie na żywioł. Zamiast myśleć woli działać, a jak już wybierze sobie jakiś cel, to nie cofnie się przed niczym - nawet przed śmiercią. Przy tak skontrastowanych postaciach, do wybuchu potrzebna jest tylko iskra. 

Widz sam musi opowiedzieć się za jedną ze stron konfliktu. Konfliktu, który wpływa na niemal każdy aspekt z życia bohaterów. Brudne zagrania i ciosy poniżej pasa zawsze są na porządku dziennym. Zarówno Hunt, jak i Lauda zrobią wszytko, żeby utrudnić sytuację przeciwnikowi. Ich rywalizacja, jak się jednak okazuje, tylko motywuje obie strony do działania. Dają z siebie 110% i nieświadomie napędzają się nawzajem. Mężczyźni działają na siebie niemal jak katalizatory. 

Rola Laudy okazała się być dla Brühla - jak dotąd - rolą życia. Aktor otrzymał nominację do Złotego Globa i nagrody BAFTA. Brühl idealnie wcielił się w nieco zarozumiałego, ale perfekcyjnego rajdowca. Aktor aby jeszcze bardziej upodobnić się do granej przez siebie postaci nosił specjalną protezę na górne zęby, aby wyglądać jak Lauda. Chris Hemsworth wypadł niewiele gorzej w roli imprezowego przystojniaka.
Rush ma w sobie coś dla każdego. Fani kina akcji będą fascynować się emocjonującymi scenami na torze wyścigowym, którym kolorytu dodaje jeszcze muzyka Hansa Zimmera. Inni mogą skupić się na rozbudowanej psychice bohaterów i przedefiniować pojęcie rywalizacji, które dotąd znali.